پر ادراری چیست؟ علت و درمان پر ادراری
“پر ادراری” یک واژه به معنای افزایش حجم ادرار و تعداد دفعات ادرار در طول روز است. این ممکن است به عنوان یک علامت یا علتی از بیماری‌ها یا وضعیت‌های مختلف سلامتی مورد توجه قرار گیرد. این ممکن است به دلیل مصرف زیاد مایعات، افزایش فشارخون، مشکلات کلیوی، دیابت و یا علل دیگر اتفاق بیفتد.
پر ادراری یک وضعیت است که در آن فرد مقدار زیادی ادرار تولید می‌کند و به طور معمول، بیشتر از ۲٫۵ تا ۳ لیتر ادرار در ۲۴ ساعت دفع می‌کند. این میتواند نتیجه مصرف زیاد مایعات باشد، اما گاهی اوقات میتواند نشانه‌ای از مشکلات سلامتی باشد.
پوشینه چسبی بزرگسال و پوشینه شورتی بزرگسال، میتوانند کاربرد بسیار خوبی برای افراد مسن و افرادی که دچار پر ادراری هستند، داشته باشند.
از نشانه‌ها و علائم تکرر ادرار میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- افزایش تعداد دفعات ادرار: اگر فرد به طور معمول ادرار کمتری داشته باشد ولی اخیراً تعداد دفعات ادرار افزایش یافته باشد، این ممکن است نشانه تکرر ادرار باشد.
- افزایش حجم ادرار: هر بار که ادرار می‌کنید، ممکن است حجم آن بیشتر از حجم معمول باشد.
- احساس تشنگی بیشتر: تکرر ادرار میتواند باعث افزایش تشنگی و نیاز به مایعات بیشتر در بدن شود.
- افزایش ادرار شب: اگر افزایش تعداد دفعات ادرار به‌ویژه در طول شب اتفاق بیافتد و شما باید از خواب بیدار شوید تا ادرار کنید، ممکن است این نشانه تکرر ادرار باشد.
از دلایل پر ادراری میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- مصرف زیاد مایعات: مصرف زیاد مایعات، به ویژه آب، میتواند منجر به افزایش حجم ادرار شود.
- افزایش فشارخون: فشار خون بالا (فشار خون بالا) میتواند باعث افزایش مقدار ادرار شود.
- مشکلات کلیوی: برخی از بیماری‌های کلیوی میتوانند منجر به پر ادراری شوند، از جمله اختلال در کارکرد کلیه‌ها یا التهاب آنها.
- دیابت: در دیابت، قندخون بالا میتواند باعث افزایش تولید ادرار شود. این ممکن است با احساس تشنگی شدید و افزایش مصرف زیاد مایعات همراه باشد.
- مصرف داروها: برخی داروها میتوانند باعث افزایش تولید ادرار شوند، برای مثال، دیورتیک‌ها (داروهای آب‌افزا) که برای کاهش فشارخون مصرف می‌شوند.
- بیماری‌های ادراری: برخی از بیماری‌های مانند التهاب مجاری ادرار یا سنگ کلیه میتوانند به افزایش تولید ادرار منجر شوند.
همچنین، عوامل دیگری مثل مصرف زیاد مایعات، استرس، ورزش شدید، و تغییرات زمانی نیز ممکن است بر پر ادراری تأثیر داشته باشند. برای تشخیص دقیق علت پر ادراری و شروع درمان مناسب، توصیه می‌شود که ابتدا با پزشک مشاوره کنید.
عفونت مجاری ادرار
عفونت مجاری ادراری یکی دیگر از دلایل شایعی است که منجر به تکرر ادرار می‌شود. این نوع عفونت ممکن است در ساختمان مجاری ادراری، از جمله مثانه، کلیه‌ها، لوله‌های ادراری و حتی اورترا (لوله‌ی ادراری خروجی) رخ دهد.
بعضی از نشانه ها و علائم آن میتواند شامل موارد زیر باشد:
- تکرر ادرار: احساس نیاز دائم به ادرار کردن، که ممکن است بیش از حد معمول باشد.
- سوزش و درد: سوزش و درد در محل خروج ادرار (سیستم ادراری)، معمولاً در هنگام ادرار کردن.
- ادرار با درد: ادرار کردن با درد یا سوزش، که ممکن است نشانه‌ای از التهاب در مجاری ادراری باشد.
- تغییر در طعم یا بوی ادرار: ممکن است ادرار به بوی ناخوشایند‌تری برسد و یا طعم متفاوتی داشته باشد.
- ادرار با خون: در برخی موارد، ممکن است خون در ادرار دیده شود که این ممکن است به دلیل آسیب به دیواره مجاری ادراری باشد.
تشخیص پر ادراری
تشخیص پر ادراری (پلی اوریا) ممکن است به وسیله انجام تاریخچه پزشکی دقیق، انجام آزمایشات مختلف و ارزیابی علائم و نشانه‌های مربوط با این وضعیت صورت بگیرد. مراحلی که ممکن است در تشخیص پر ادراری مورد استفاده قرار بگیرد، عبارت اند از:
- تاریخچه پزشکی: پرسش و بررسی تاریخچه پزشکی شامل علائم و نشانه‌هایی که فرد گزارش می‌دهد، مصرف داروها، بیماری‌های مزمن، عادت‌های مدفوع و ادراری، وضعیت روحی و روانی و تاریخچه بارداری زنان ممکن است اطلاعات مفیدی برای تشخیص ارائه دهد.
- انجام آزمایشات: آزمایشات ادرار و خون میتوانند برای تشخیص پر ادراری انجام شوند. آزمایشات ادرار معمولاً شامل اندازه‌گیری حجم ادرار، غلظت ادرار، مقدار پروتئین، گلوکز، اوره، کراتینین، اسید اوریک، و انجام آزمایش‌های دیگر ممکن است در تشخیص کمک کنند.
- تصویربرداری: در برخی موارد، انجام تصویربرداری مثل سونوگرافی و یا سایر تصویربرداری‌های مرتبط با کلیه‌ها و دستگاه ادراری میتواند در تشخیص علت‌های مختلف پر ادراری مفید باشد.
- سایر آزمایشات تشخیصی: برخی موارد نیازمند آزمایش‌های تشخیصی خاصی مثل آزمایش‌های هورمونی، آزمایش‌های تصویربرداری تخصصی مانند آنژیوگرافی، و یا بیوپسی ممکن است.
پس از انجام این مراحل و بررسی نتایج، پزشک میتواند تشخیص نهایی را برای پر ادراری قطعی کند و برنامه درمانی مناسب را تجویز کند.
روش های درمان پر ادراری
درمان پر ادراری بستگی به علت اصلی آن دارد. در صورتی که پر ادراری ناشی از بیماری یا وضعیت خاصی باشد، درمان آن باید مرتبط با عامل آن باشد. در ادامه، روش‌های درمانی برخی از علل شایع پر ادراری ذکر شده است:
- درمان عفونت های دستگاه ادراری: درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها معمولاً برای درمان عفونت‌های دستگاه ادراری انجام می‌شود. آنتی‌بیوتیک‌ها با کمک پزشک تجویز می‌شوند و معمولاً باید به صورت دوره کامل مصرف شوند.
- مدیریت بیماری‌های کلیه: در صورتی که پر ادراری به علت بیماری‌های کلیه مانند نارسایی کلیوی باشد، درمان باید بر اساس مشکل اساسی کلیه تنظیم شود. این ممکن است شامل داروهای مهار کننده فشارخون، محدودیت مصرف نمک، کنترل قندخون (در صورت دیابت) و محدودیت مصرف مواد مخدر و الکل باشد.
- تغییرات در رژیم غذایی: در برخی موارد، تغییرات در رژیم غذایی میتواند به کنترل پر ادراری کمک کند، به ویژه در بیماری‌هایی مثل دیابت یا مشکلات مربوط به قندخون. مصرف مقدار متعادل آب، محدود کردن مصرف مواد غذایی مثل قهوه و الکل که میتواند ادرار را تحریک کند (مثل محصولات حاوی کافئین) ممکن است مفید باشد.
- درمان دارویی: برخی مواقع، داروهایی که به منظور کنترل سیستم ادراری یا تنظیم فشار خون تجویز می‌شوند، میتواند به کاهش پر ادراری کمک کند.
- مراقبت از سلامت: مراقبت از سلامت شامل وزن مناسب، تمرین منظم، مدیریت استرس و اجتناب از مواد مخدر و الکل میتواند به کاهش پر ادراری کمک کند.
مهمترین قدم در درمان پر ادراری، تشخیص علت اصلی آن است. بنابراین، مشاوره با یک پزشک و انجام آزمایش‌های مورد نیاز از اهمیت بالایی برخوردار است.
اولین دیدگاه را ثبت کنید