پیرچشمی چیست؟ علائم + درمان
پیرچشمی چیست؟
پیرچشمی یک وضعیت چشمی است که با رسیدن به سن بالا، معمولاً سنین بالاتر از40 سال، اتفاق می‌افتد. در این وضعیت، قدرت دید افراد کاهش می‌یابد و ممکن است با مشکلاتی مثل کاهش تمرکز بینایی، کاهش دید در شب، افزایش احساس حساسیت نسبت به نور و سایه، و افزایش نیاز به روشنایی بیشتر در محیط‌های تاریک مواجه شوند.
دلایل پیرچشمی اصولاّ شامل پیری طبیعی چشم است که در اثر روند طبیعی پیری و افت کیفیت بینایی به وجود می‌آید. همچنین، عواملی مانند ارثی بودن، استفاده بیش از حد از چشم در معرض نور مستقیم خورشید، عوامل محیطی مثل دود شهری و… نیز می‌توانند نقش داشته باشند.
برای مدیریت و کنترل پیرچشمی، مراقبت از چشم‌ها و انجام آزمایشات منظم توسط یک چشم پزشک بسیار مهم است. همچنین، استفاده از عینک یا لنزهای مناسب، استفاده نکردن از تکنولوژی‌های دیجیتال به مدت طولانی بدون استراحت، مصرف مواد غذایی حاوی مواد مغذی مفید برای چشم مانند ویتامین A، مصرف مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان‌ها (مثل آنتی اکسیدان‌های موجود در میوه‌ها و سبزیجات) و ورزش منظم، از جمله راهکارهایی هستند که می‌توانند به بهبود و حفظ سلامت چشم کمک کنند.
علائم پیرچشمی
علائم پیرچشمی ممکن است متنوع باشند و بسته به شدت و میزان تأثیر آن بر دید فرد، متفاوت باشد. در ادامه، علائمی که معمولاً با پیرچشمی همراه هستند گفته شده است:
- کاهش تمرکز بینایی: این احساس ممکن است باعث شود که فرد سخت‌تر به اشیاء روشن و روشنایی کم تمرکز کند. این ممکن است به مشکلاتی مثل دشواری در خواندن متن‌های ریز یا کارهای دقیق منجر شود.
- کاهش دید در شب: افراد با پیرچشمی ممکن است مشکلاتی مانند دیدن نامفهوم در شب را تجربه کنند. این موضوع می‌تواند خطرناک باشد و باعث سقوط و آسیب به خود یا دیگران شود.
- نیاز به روشنایی بیشتر: افراد با پیرچشمی ممکن است احساس کنند که نیاز به نور بیشتری برای مشاهده اشیاء دارند، به ویژه در شرایط نور کم.
- افزایش حساسیت به نور و سایه: برخی افراد ممکن است احساس حساسیت بیشتر به نور داشته باشند، که می‌تواند منجر به احساس ناراحتی یا سردرد شود.
- دید تار و مبهم: دید مبهم یا تار در برخی افراد با پیرچشمی ممکن است بیشتر شود، به طوری که اشیاء را نمی‌توان به وضوح تشخیص داد.
- اختلال در دید دوربینی و نزدیک‌بینی: در پیرچشمی، قابلیت تطابق چشم برای دید در فواصل دور و نزدیک ممکن است کاهش یابد، که باعث مشکلات در دیدن اشیاء در فواصل مختلف می‌شود.
- خستگی چشم: افراد ممکن است احساس خستگی بیشتری در چشم‌های خود احساس کنند، به خصوص پس از مدت زمان طولانی کار با صفحه نمایش و یا خواندن.
برخی از عواملی که ممکن است باعث پیرچشمی شوند عبارت‌اند از:
- کاهش کیفیت عدسی چشم: با رسیدن به سن بالاتر، عدسی چشم که مسئول تمرکز نور روی شبکیه چشم است، قادر به انجام وظایف خود به بهترین شکل نیست. این باعث می‌شود که فرد مشکلاتی مانند دید مبهم، دید تار، و دید در شرایطی که نور کم است، تجربه کند.
- کاهش انعطاف‌پذیری عضلات چشم: عضلاتی که مسئول تنظیم فاصله دید و تطابق بینایی در فواصل دور و نزدیک هستند، با عبور زمان کمتر، انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهند که باعث مشکلاتی مثل دید دوربینی و نزدیک‌بینی می‌شود.
- کاهش تعداد سلول های حسی شبکیه: با بالارفتن سن، تعداد سلول‌های حسی در شبکیه چشم کاهش می‌یابد که باعث کاهش حساسیت به نور و تاریکی می‌شود.
- کاهش قدرت تخلیه رطوبت چشم: با بالارفتن سن، قدرت چشم در تولید و تخلیه رطوبت کاهش می‌یابد که می‌تواند باعث خشکی چشم و افزایش احساس ناراحتی و تعریق چشم شود.
- تغییرات در لنز چشم: تغییرات در مواد و ساختار لنز طبیعی چشم هم می‌تواند باعث تغییرات در تمرکز نور و بینایی شود.
- عوامل محیطی و سبک زندگی: استفاده بیش از حد از تکنولوژی‌های دیجیتال، مواجهه با نور مستقیم خورشید بدون استفاده از عینک آفتابی، استفاده از مواد شیمیایی مخرب برای چشم، کمبود مواد مغذی مانند ویتامین A و آنتی‌اکسیدان‌ها، و نقص فعالیت بدنی نیز می‌تواند عواملی باشند که به افزایش پیرچشمی کمک می‌کنند.
در نهایت، این عوامل ترکیبی از عوامل ژنتیک و محیطی هستند که با هم تاثیر می‌گذارند و به طور کلی باعث فرآیند پیری چشم و افت کیفیت بینایی می‌شوند. اما مداخلاتی مانند مراقبت‌های پزشکی منظم، مصرف مواد مغذی مناسب، حفظ سلامت عمومی، و محافظت از چشم در برابر عوامل مضر محیطی می‌تواند این فرآیند را کنترل کند و به بهبود و حفظ سلامت چشم کمک کند.
تشخیص پیرچشمی
تشخیص پیرچشمی اغلب توسط یک چشم پزشک انجام می‌شود. این تشخیص ممکن است شامل مراحل و ابزار مختلفی باشد. در زیر روش‌هایی که پزشک ممکن است برای تشخیص پیرچشمی استفاده کند گفته شده است:
- بررسی چشمی عمومی: پزشک ممکن است با بررسی چشم‌های شما با چراغ خراشیده (سلامتی عمومی چشم) شروع به ارزیابی کند. این شامل بررسی ساختارهای خارجی چشم، مثل پلک‌ها، کره چشم، و عینک و لنزهای موجود است.
- آزمایش دید: پزشک ممکن است از آزمون‌های دید مختلفی مثل آزمایش پروفیشنت (برای سنجش دید و دید تاریک) یا آزمایش پوندر (برای سنجش دید میدانی) استفاده کند تا کیفیت دید شما را ارزیابی کند.
- آزمایش انکساری: این آزمایش برای سنجش قدرت عدسی چشم و تمرکز نور روی شبکیه استفاده می‌شود. این آزمایش ممکن است شامل خواندن نمایشگرهای خاص یا استفاده از لنزهای مخصوص باشد.
- آزمایش فشار داخل چشم: این آزمایش برای اندازه‌گیری فشار داخل چشم استفاده می‌شود که ممکن است برای تشخیص بیماری‌های چشمی مربوط با پیرچشمی مفید باشد.
- استفاده از تصاویر تشدید شده: پزشک ممکن است از ابزارهای تصویربرداری مثل عکس‌های تشدید شده یا اسکن‌های ماهواره‌ای برای بررسی دقیق‌تر ساختارهای داخلی چشم استفاده کند.
- مطالعه سابقه پزشکی و خانوادگی: بررسی سابقه پزشکی و خانوادگی شما نیز می‌تواند به پزشک کمک کند تا عوامل خطرناک مرتبط با پیرچشمی را تشخیص دهد.
درمان پیرچشمی
درمان پیرچشمی معمولاً بر اساس علت و شدت علائم، متفاوت است. این درمان‌ها ممکن است شامل تغییرات در سبک زندگی، مصرف داروها، و در صورت لزوم، جراحی باشد. در ادامه، روش‌های مختلف درمان پیرچشمی گفته شده است:
- عینک یا لنز مناسب: برای بسیاری از افراد با پیرچشمی، استفاده از عینک یا لنز مناسب می‌تواند بهبود بینایی را فراهم کند. این عینک‌ها ممکن است شامل عینک تصحیح برای دید نزدیک، دوربین و یا چند‌کاره باشد.
- قطره و یا ژل‌های چشمی: برای کنترل علائم خشکی چشم مثل سوزش و خارش، ممکن است پزشک قطره‌های چشمی یا ژل‌های مرطوب کننده تجویز کند.
- داروها: در برخی موارد، مصرف داروهایی مثل ویتامین‌ها، مواد آنتی‌اکسیدانی، یا داروهای ضد التهاب می‌تواند بهبود بینایی و کنترل علائم پیرچشمی کمک کند.
- جراحی: در موارد خاص، مانند مواردی که تغییرات ساختاری جدی در چشم اتفاق افتاده است یا بیماری‌های جدی مانند کاتاراکت، جراحی ممکن است ضروری باشد. در جراحی کاتاراکت، عینک داخلی چشم تعویض می‌شود تا بینایی بهبود یابد.
- تغییرات در سبک زندگی: تغییراتی مانند افزودن مواد مغذی به رژیم غذایی، کنترل استرس، مداومت در ورزش، مراقبت از چشم در برابر نور خورشید، و استفاده متعادل از دستگاه‌های الکترونیکی می‌تواند به بهبود و حفظ سلامت چشم کمک کند.
- مراقبت های پیشگیری: برای پیشگیری از پیشرفت پیرچشمی و حفظ سلامت چشم، مراقبت‌های منظم چشمی از جمله بازدیدهای چشم‌پزشکی به صورت منظم، استفاده از عینک‌های محافظتی و کنترل عوامل خطرناکی مثل استرس، فشارخون، و دیابت ضروری است.
مراقبت و پیشگیری
مراقبت و پیشگیری از پیرچشمی می‌تواند از اهمیت بسیاری برخوردار باشد و با کمک به این مراقبت‌ها می‌توانید سلامت و کیفیت دید چشم‌های خود را حفظ کنید. در زیر، مراقبت‌ها و راهکارهای پیشگیری از پیرچشمی گفته شده است:
- مراجعه های منظم به چشم‌پزشکی: مراجعه‌های منظم به چشم‌پزشکی می‌تواند سریع‌تر مشکلات چشمی را تشخیص دهد و از افزایش شدت پیرچشمی جلوگیری کند.
- مصرف مواد مغذی مناسب: مصرف مواد مغذی مانند ویتامین A، ویتامین C، و آنتی‌اکسیدان‌ها می‌تواند به سلامت چشم کمک کند. مواد مغذی موجود در میوه‌ها و سبزیجات مختلف، مثل هویج، اسفناج، پرتقال و گوجه‌فرنگی، منابع عالی ویتامین A و C هستند.
- محافظت از چشم در برابر نور خورشید: استفاده از عینک آفتابی با فیلترهای UV می‌تواند از آسیب چشم‌ها به دلیل تابش مستقیم نور خورشید جلوگیری کند.
- استفاده متعادل از دستگاه‌های الکترونیکی: استفاده متعادل از تلفن همراه، رای و تلویزیون با کاهش نور محیطی می‌تواند خستگی چشم را کاهش دهد.
- محافظت از سلامت عمومی: مراقبت از فشارخون، کنترل دیابت، مداومت در ورزش، و ایجاد رژیم غذایی سالم می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های چشمی کمک کند.
- کنترل استرس: استفاده از روش‌های مدیریت استرس مثل مدیتیشن، یوگا و تکنیک‌های تنفسی می‌تواند به کاهش فشارهای روانی و فیزیکی بر چشم‌ها کمک کند.
- استفاده از لنز محافظتی: در صورت نیاز، استفاده از عینک یا لنزهای محافظتی در مواجهه با مواد شیمیایی، ذرات معلق در هوا، یا مواد خطرناک دیگر می‌تواند از آسیب به چشم‌ها جلوگیری کند.
اولین دیدگاه را ثبت کنید