در رفتگی شانه، علائم، علل + درمان
در رفتگی شانه زمانی رخ می‌دهد که استخوان بازو (هومروس) از مفصل شانه که توسط استخوان کتف (اسکاپولا) شکل می‌گیرد، خارج شود. این حالت معمولاً بر اثر ضربه یا فشار شدید به شانه رخ می‌دهد و ممکن است با درد شدید و محدودیت حرکت همراه باشد. در رفتگی شانه یکی از شایع‌ترین انواع در رفتگی‌ها در بدن انسان است.
استفاده از شانه بازوبند طبی به عنوان یک روش حمایتی و درمانی برای در رفتگی شانه معمول است. این ابزارها می‌توانند به بهبود سریع‌تر شانه کمک کنند و از حرکت اضافی آن جلوگیری نمایند.
علائم در رفتگی شانه
- درد شدید: درد ناگهانی و شدید در شانه و ناحیه اطراف.
- تغییر شکل ظاهری: شانه ممکن است تغییر شکل دهد و نامنظم به نظر برسد.
- محدودیت حرکت: عدم توانایی در حرکت دادن شانه.
- ورم و کبودی: شانه ممکن است متورم و کبود شود.
- بی‌حسی و ضعف: ممکن است احساس بی‌حسی یا ضعف در بازو و دست داشته باشید.
در رفتگی شانه می‌تواند در هر دو شانه، یعنی راست و چپ، رخ دهد. علائم و درمان در رفتگی شانه راست و چپ تقریبا یکی هستند، اما چند تفاوت جزئی هم ممکن است وجود داشته باشد که هآن‌ها اشاره می‌کنیم:
تفاوت‌های بین در رفتگی شانه راست و چپ
- دست غالب: اگر دست غالب شما راست باشد، در رفتگی شانه راست ممکن است تأثیر بیشتری بر فعالیت‌های روزانه شما داشته باشد.
- تاثیر بر رانندگی: در رفتگی شانه راست ممکن است رانندگی را برای شما دشوارتر کند، به ویژه در کشورهایی که فرمان خودرو در سمت چپ قرار دارد.
- فعالیت‌های ورزشی: اگر ورزشکار هستید، در رفتگی شانه در دستی که بیشتر از آن استفاده می‌کنید (مثلاً برای پرتاب توپ یا بازی گلف)، می‌تواند تأثیر بیشتری بر عملکرد شما داشته باشد.
علائم مشترک در رفتگی شانه راست و چپ
- درد شدید و ناگهانی
- تغییر شکل ظاهری شانه
- تورم و کبودی
- محدودیت حرکت
- بی‌حسی و ضعف در بازو و دست
توجه به شرایط خاص
- سن و وضعیت جسمانی: شرایطی مانند پوکی استخوان یا ضعف عضلات می‌توانند خطر در رفتگی شانه را افزایش دهند.
- سابقه قبلی در رفتگی: افرادی که سابقه در رفتگی شانه دارند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای در رفتگی‌های بعدی باشند و باید به طور خاص مراقبت کنند.
علت های در رفتگی شانه
در رفتگی شانه زمانی رخ می‌دهد که استخوان بازو (هومروس) از محل مفصل شانه خارج شود. این مشکل می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد که به طور کلی به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند. در ادامه توضیحاتی درباره این علت‌ها گفته شده است:
- آسیب‌های حاد (Traumatic Injuries)
این دسته شامل ضربه‌ها و فشارهای شدید و ناگهانی به شانه می‌شود.
تصادفات
- تصادفات رانندگی: ضربات ناگهانی و شدید به شانه در تصادفات می‌تواند موجب در رفتگی شود.
- سقوط از ارتفاع: افتادن بر روی شانه یا بازو با فشار شدید می‌تواند منجر به در رفتگی شانه شود.
ورزش‌ها و فعالیت‌های فیزیکی
- ورزش‌های تماسی: ورزش‌هایی مانند فوتبال، راگبی و کشتی که برخوردهای فیزیکی شدید دارند، می‌توانند باعث در رفتگی شانه شوند.
- ورزش‌های پرتابی: در ورزش‌هایی مانند بیسبال، بسکتبال و والیبال که نیاز به پرتاب یا ضربه‌های قوی دارند، در رفتگی شانه ممکن است رخ دهد.
- استفاده مفرط (Overuse)
استفاده مکرر و طولانی مدت از مفصل شانه بدون استراحت کافی می‌تواند به ضعف و در نهایت در رفتگی شانه منجر شود.
فعالیت‌های روزمره و شغلی
- کارهای سنگین: بلند کردن مکرر اجسام سنگین به شیوه نادرست می‌تواند باعث آسیب به مفصل شانه شود.
- حرکات تکراری: انجام حرکات تکراری با بازوها، مانند نقاشی دیوارها یا کار با ابزارهای دستی، می‌تواند به استفاده مفرط از شانه و در نتیجه در رفتگی منجر شود.
- مشکلات ساختاری یا مادرزادی (Structural or Congenital Issues)
برخی افراد به دلیل مشکلات ساختاری در مفصل شانه یا شرایط ژنتیکی مستعد در رفتگی شانه هستند.
ناپایداری شانه
- هیپرموبیلیتی: برخی افراد دارای مفاصل بسیار انعطاف‌پذیر هستند که می‌تواند باعث ناپایداری و در رفتگی شانه شود.
- نقص‌های مادرزادی: برخی ناهنجاری‌های ساختاری مفصل شانه می‌توانند باعث شوند که شانه به راحتی از جای خود خارج شود.
عوامل دیگر
ضعف عضلات و لیگامان‌ها
- ضعف عضلات شانه: عضلات ضعیف نمی‌توانند به خوبی از مفصل شانه حمایت کنند، که این وضعیت می‌تواند به در رفتگی منجر شود.
- آسیب به لیگامان‌ها: آسیب‌های قبلی به لیگامان‌های شانه که هنوز به طور کامل بهبود نیافته‌اند، می‌توانند خطر در رفتگی را افزایش دهند.
سن و سلامت عمومی
- پوکی استخوان: در افراد مسن یا کسانی که از بیماری‌های مرتبط با ضعف استخوان‌ها رنج می‌برند، خطر در رفتگی شانه بیشتر است.
- بیماری‌های مفصلی: شرایطی مانند آرتریت روماتوئید که به مفاصل آسیب می‌زنند، می‌توانند باعث ناپایداری و در رفتگی شانه شوند.
پیشگیری و درمان
- تمرینات تقویتی برای هر دو شانه چپ و راست: تمرینات فیزیکی که عضلات شانه را تقویت می‌کنند.
- احتیاط در فعالیت‌های روزمره و ورزشی: استفاده از تجهیزات محافظتی و انجام تمرینات گرم‌کننده.
- بلند کردن اجسام به روش صحیح: به ویژه اگر در محیط کاری یا در خانه کار سنگین انجام می‌دهید.
- فیزیوتراپی: مراجعه به فیزیوتراپیست برای تقویت عضلات و بهبود پایداری مفصل شانه.
- مشاوره پزشکی: در صورت وجود مشکلات ساختاری یا مادرزادی، مشاوره با پزشک متخصص می‌تواند به مدیریت بهتر وضعیت کمک کند. =
- برگرداندن شانه به جای خود: پزشک معمولاً با روش‌های خاصی شانه را به مفصل خود برمی‌گرداند. این کار ممکن است با استفاده از داروهای مسکن یا حتی بیهوشی انجام شود.
- استفاده از شانه بازوبند یا اسلینگ: پس از بازگرداندن شانه به جای خود، ممکن است نیاز باشد از اسلینگ یا بند پشتیبانی استفاده کنید تا شانه در موقعیت مناسب باقی بماند و زمان برای بهبود داشته باشد.
- درمان‌های فیزیکی: فیزیوتراپی و تمرینات تقویتی برای بازیابی حرکت و قدرت شانه.
- جراحی: در موارد شدید یا در صورت تکرار مکرر در رفتگی، ممکن است نیاز به جراحی باشد.
استفاده از شانه بازوبند به عنوان یک روش حمایتی و درمانی
اهداف استفاده از شانه‌بند
- حمایت و تثبیت شانه: جلوگیری از حرکت بیش از حد مفصل شانه و کمک به حفظ شانه در موقعیت صحیح.
- کاهش درد و تورم: کاهش فشار روی مفصل شانه و در نتیجه کاهش درد و تورم.
- تسهیل بهبودی: فراهم کردن شرایط بهینه برای بهبودی با محدود کردن حرکت‌های نادرست و غیرضروری.
- پیشگیری از در رفتگی مجدد: استفاده از شانه‌بند می‌تواند خطر در رفتگی مجدد را کاهش دهد، به ویژه در افرادی که قبلاً تجربه در رفتگی شانه را داشته‌اند.
انواع شانه‌بندها
- شانه‌بندهای ساده: این نوع شانه‌بندها شامل بندهایی هستند که شانه را به بدن نزدیک نگه می‌دارند و برای حمایت عمومی استفاده می‌شوند.
- شانه‌بندهای پیچیده‌تر: شامل شانه‌بندهایی با طراحی‌های پیشرفته‌تر که علاوه بر حمایت، به تنظیم زاویه و میزان فشار وارد شده به شانه کمک می‌کنند.
- شانه‌بندهای ورزشی: طراحی شده برای استفاده در فعالیت‌های ورزشی و جلوگیری از آسیب‌های بیشتر در حین ورزش.
نحوه استفاده از شانه‌بند
- تجویز توسط پزشک: استفاده از شانه‌بند باید با تجویز پزشک و بر اساس نوع و شدت آسیب باشد.
- نحوه بستن صحیح: اطمینان حاصل کنید که شانه‌بند به درستی و مطابق با دستورالعمل‌های پزشک یا تولیدکننده بسته شده است.
- مدت زمان استفاده: بسته به نوع و شدت آسیب، ممکن است نیاز باشد شانه‌بند را برای مدت مشخصی در روز استفاده کنید. پزشک می‌تواند راهنمایی دقیقی در این زمینه ارائه دهد.
ترکیب با فیزیوتراپی: استفاده از شانه‌بند معمولاً به تنهایی کافی نیست و باید همراه با جلسات فیزیوتراپی و تمرینات توانبخشی باشد.
نکات مهم در استفاده از شانه‌بند
- حفظ تمیزی: شانه‌بند باید مرتباً شسته و تمیز نگه داشته شود تا از عفونت و تحریک پوست جلوگیری شود.
- بررسی علائم: هر گونه تغییر در وضعیت شانه، مانند افزایش درد، تورم یا تغییر رنگ پوست، باید بلافاصله به پزشک گزارش شود.
- عدم اتکا کامل: در حالی که شانه‌بند می‌تواند به بهبود کمک کند، نباید به عنوان تنها روش درمان به آن اتکا کرد و تمرینات تقویتی و توانبخشی نیز باید به صورت منظم انجام شوند.
استفاده از شانه‌بند می‌تواند نقش مهمی در مدیریت در رفتگی شانه و بهبود آن داشته باشد. با این حال، برای بهترین نتیجه، باید تحت نظارت و راهنمایی پزشک و فیزیوتراپیست استفاده شود. این ابزار در کنار سایر روش‌های درمانی، می‌تواند به بهبود سریع‌تر و جلوگیری از مشکلات آینده کمک کند.
اولین دیدگاه را ثبت کنید